|
|
|
Alergia na metalowe endoprotezy i implanty - jak testować?Coraz częściej w przypadku niepowodzeń po zabiegach endoprotezowania lub wszczepiania implantów - opóźnionego gojenia, przewlekłego bólu, reakcji ogólnoustrojowych o niejasnym podłożu pojawia się podejrzenie alergii na metale. Aktualnie podejrzenie takie można zweryfikować jedynie na drodze testów płatkowych. Testy laboratoryjne (np. test proliferacji limfocytów - LPT, LTT) wykonywane są głównie w celach eksperymentalnych, ich przydatność w rutynowej diagnostyce jest ograniczona a interpretacja wymaga od lekarza doskonałej znajomości zasad testów komórkowych in vitro, doświadczenia i ostrożności. Podstawową metodą w diagnostyce alergii na metale jest wykonanie testów płatkowych z pełną serią metali (preparaty metali w odpowiednim stężeniu rozpuszczone w wazelinie lub wodzie), ze szczególnym uwzględnieniem wszystkich metali wchodzących w skład stopu endoprotezy lub implantu. Informację na temat składu stopu można znaleźć w tzw. paszporcie wyrobu medycznego, a producent lub dystrybutor ma obowiązek informowania o składzie produktu. A zatem: w pierwszym rzędzie należy przeanalizować skład implantu lub protezy i wykonać testy płatkowe z rozszerzoną serią metali. Chrom, kobalt, nikiel i pallad - metale obecne w Polskiej Serii Podstawowej w takiej sytuacji nie wystarczają! Cennym uzupełnieniem testów płatkowych z serią metali może być test kontaktowy z materiałem implantu lub protezy, o ile jest dostępny w postaci zdatnej do testów. Oto przykład wzorowego przygotowania przez protetyka materiału implantu do testów kontaktowych: Płaskie, wolne od ostrych krawędzi płytki stopów zostały dostarczone do testów razem z "paszportem" zawierającym pełną informację na temat składu stopu:
Poniżej przykład, jaki materiał nie nadaje się do testów kontaktowych. Doceniając dobre chęci, zaangażowanie i nakład pracy Kolegów z oddziału ortopedycznego, pomysł na dostarczenie w takiej postaci materiału endoprotezy stawu biodrowego do testów należy niestety ocenić jako nietrafiony. Ktokolwiek zastanawia się dlaczego, niech spróbuje przespać dwie noce na metalowych wiórach... Zdecydowanie bardziej pomocne byłoby przekazanie pacjentowi kopii certyfikatu z dokładnymi danymi na temat składu endoprotezy.
Autor: profesor dr hab. med. Radosław Śpiewak, specjalista dermatolog i alergolog → Przeczytaj też: Alergia na materiały protez zębowych - jak testować? → Przeczytaj też: Testy alergologiczne przed i po endoprotezowaniu - za i przeciw |
|
 |
|
Śledź nas na Facebooku:
|
Jak do nas dojechać:
|
|
Uwaga! Ten serwis nie zastępuje porady lekarskiej, korzystasz z niego wyłącznie na własną odpowiedzialność. Autor dołożył wszelkich starań, aby informacje zawarte na tej stronie były rzetelne i aktualne, jednak wyklucza odpowiedzialność za ewentualne szkody wynikające z ewentualnych błędów. Każda istotna informacja powinna być weryfikowana w innych niezależnych źródłach fachowych.
|
|
 |
|
| |
 |
|
